In ons leven hier in Malawi zitten wonen en werken dicht op elkaar. Ze zijn met elkaar verweven. We merken dat dat veel voordelen heeft. Allereerst praktisch: Anneke kan als Ruth wakker is geworden gewoon even voor een half uurtje teruglopen uit het ziekenhuis, haar voeden, een kop koffie doen en dan weer doorgaan met het zien van patiënten.
Daarnaast levert het situaties op die je je in Nederland nauwelijks kunt voorstellen. Afgelopen woensdag was het bijbelkring bij ons thuis. We lazen met elkaar Jozua 24, waarin Jozua het volk de keuze geeft: dienen jullie de goden van je voorouders, of de goden van de volken om je heen, of de God die jullie uit Egypte hier bracht? En dan volgt de bekende tekst: “Ik en mijn huis, wij zullen de HEERE dienen.” Het volk zegt daarop heel hard: “Wij ook!”. Waarna Jozua heel ontnuchterend en realistisch zegt: “Dat kunnen jullie helemaal niet. Dat gaat jullie helemaal niet lukken. En weet wel: als je bij deze keuze blijft, zal de straf vreselijk zijn als je toch andere goden gaat dienen.”
Wij vroegen ons af of wij net als Jozua reageren op mensen die in hun enthousiasme – tijdens een conferentie, of tijdens een evangelisatie-campagne – aangeven christen te willen worden. Zeggen we dan: “Dat kun je helemaal niet… Dat hou je nooit vol.”? Voor ons is Jozua’s benadering toch wel een beetje van de negatieve kant.
Tegelijk weten we ook dat de sfeer tijdens groepsbijeenkomsten heel aanstekelijk kan werken. Als je thuis komt, kunnen je besluiten en voornemens in de realiteit van elke dag behoorlijk tegen vallen.
Waarom schrijf ik dit? Omdat ik het bijzonder vond dat ik de dag na de bijbelkring, op donderdag-middag, in een gesprek over de taken en prioriteiten voor de evangelisatie-afdeling van de kerk naar deze overwegingen kon verwijzen. De directeur van de afdeling zit namelijk ook op onze bijbelkring. Ik vond dat wel een speciale ervaring: om iets wat we de avond ervoor hadden aangereikt gekregen, direct toe te passen in onze beleidsvorming.
Eén van de speerpunten voor het werk van de evangelisatie-afdeling zal dan ook worden om te zorgen dat we de ‘follow-up’ na evangelisatie-activiteiten willen verbeteren, zodat mensen de ‘morning after’ goed begeleid worden.
Zo verweeft wat je thuis doet zich heel organisch met wat er op je werk gebeurt.
Afgelopen zaterdag zijn we voor het eerst weer een dagje naar het meer geweest. Speciaal voor neef Pieter een foto van het “zachte zand”… | |
Ruth zit regelmatig op de rug bij mama Ellen. | |
En Marije speelt dat na met haar poppen. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten