maandag 12 maart 2012

If you mention a lion…

Gefrustreerd liep ik bij de zaalronde weg. De verpleegkundige had geen zin om een HIV counselor (iemand die uitgebreid uitleg geeft, een HIV test aanbiedt en deze ook doet als de persoon toestemming geeft) te halen. De counselor moest uit zichzelf maar komen en anders konden de moeders met hun kinderen ook wel op eigen initiatief naar de counselor toegaan. Dat was ten slotte hun eigen verantwoordelijkheid. En als we de test nu niet zouden doen zou het uiteindelijk vanzelf wel boven komen welke kinderen HIV positief zijn.

Sinds twee weken hebben we eindelijk weer HIV testen in het ziekenhuis. Ik heb er het ministerie van gezondheidszorg voor moeten e-mailen maar nu zijn ze er weer in de hele regio. Graag wil ik dan ook dat we mensen actief een test gaan aanbieden.

Voor mijn gevoel wilde de verpleegkundige gewoon dat kinderen zo snel mogelijk weer naar huis kunnen om weer plaats te kunnen maken voor anderen. Maar heb je ze dan echt geholpen? Statistisch gezien zouden er per 30 opgenomen kinderen ongeveer 2 HIV positief moeten zijn. Ik vind het belangrijk dat we deze kinderen opsporen zodat ze op tijd met HIV remmers kunnen beginnen.

Ik was boos over deze kortzichtige opvatting van deze verpleegkundige en ben dus maar even zelf een counselor gaan roepen. Dan kon ik direct vermelden dat ze elke dag moesten komen. Daarna weer snel teruggegaan om de zaalronde van ongeveer 30 zieke kinderen af te maken.

Later vraag je je af of er meer achter zit. “If you mention a lion be prepared to climb a tree” is hier een spreekwoord. Ofwel: als je over bepaalde problemen praat roep je ze misschien wel over jezelf af. Je moet niet te veel op de zaken vooruit lopen. Elke dag heeft wel weer genoeg aan zijn eigen kwaad.

Of zit het nog weer anders. Ziet de verpleegkundige beter dan ik dat mensen gewoon niet getest willen worden en gaan wegblijven uit het ziekenhuis als we de testen actief aanbieden?

Ik moet het er met haar nog eens over hebben. In ieder geval hebben we de laatste twee weken 4 kinderen kunnen starten op HIV remmers. Kinderen die hopelijk nog lang kunnen leven.

zaterdag 10 maart 2012

Weekendje aan het meer

Afgelopen maandag was hier een vrije dag vanwege Martyr’s day, de dag waarop de mensen worden herdacht die hun leven gaven in de onafhankelijkheidsstrijd. (Martyr’s day viel dit jaar op zaterdag, maar de regel hier is dat als een nationale feestdag in het weekend valt, dat dan de maandag erna een vrije dag is). We hadden dus een lang weekend en besloten zaterdag te gaan kamperen aan het meer. Hoewel het hier nog vol op regentijd is, hadden we geluk en bleef het op een paar kleine buitjes na droog.

Hieronder wat beelden van die dagen:

  image
  Kamperen op een voor ons nieuwe plek: Makuzi Beach
  image
  Aan lake Malawi
  image
  Genieten van de golven
  image
  En het strand
  image
  Als je boos bent, pak je je stoel en ga je ergens anders zitten.
  image
  'Beskuit’ eten zonder handen
  image
  Frustraties omdat het Ruth niet lukt om in haar favoriete houding te komen: met één been over de rand van de kinderstoel.