We zijn weer thuis in Ekwendeni! Zo voelt het gelukkig echt. Het was heerlijk om weer op ons eigen plekje te komen. Vandaag werden we al door verschillende mensen begroet. Met name was het leuk om mama Ellen weer te zien. Thomas en Marije renden op haar af.
We kijken terug op prachtige weken in Nederland. De aankomst was als een warm bad. We ontvingen zoveel hartelijkheid van familie en vrienden en de kerkelijke gemeenten. Er was een huis voor ons geregeld en ingericht, een auto, fietsen. We leefden helemaal op van vriendschappen.
Thomas en Marije hebben ook bijzonder genoten van hun opa’s en oma’s, neefjes en nichtjes, andere vriendjes, prachtige speeltuinen en veel speelgoed. Het was bijzonder hoe snel ze de overgang steeds weer maakten.
De vlucht hierheen is erg goed gegaan en wij en al onze bagage (!) zijn heelhuids aangekomen. Wel hadden we heel vroeg in de ochtend ruim twee uur vertraging op Nairobi, nadat we bijna niet hadden geslapen. Dat waren wel even pittige uurtjes. De eerste dag waren we dan ook erg moe en zijn we gestopt op een prachtige plek bij het meer. Daar hebben we allemaal bijna het klokje rond geslapen, nog wat ontspannen en daarna zijn we doorgereden naar Ekwendeni.
Vandaag hebben we ons met name vermaakt met het uitpakken van al onze koffers. Eigenlijk zadel je jezelf met een luxe probleem op omdat je allerlei dingen nog nauwelijks een plek kunt geven.
We waren nog wel geschokt door het bericht dat de vrouw van een van onze tuinmannen was overleden. Ook hadden we al in Nederland gehoord dat Nathan, een jongetje dat Anneke een naam had mogen gegeven, was overleden. We hebben bij beiden een condoleance bezoekje afgelegd. Het verdriet was schrijnend.
Hieronder een een korte foto-impressie van het verlof.