zaterdag 29 november 2008

Zieke kinderen

Deze week stond in het teken van zieke kinderen. Allereerst had Marije afgelopen weekend hoge koorts. We zouden eigenlijk naar Blantyre afreizen om de bruiloft van Ilse en Arjan Visser bij te wonen (zie www.missiemalawi.nl). Daar hebben we toen van af gezien. Gelukkig bleek het maandag alweer een stuk beter met haar te gaan. Waarschijnlijk waren het alleen haar tandjes. Daar heeft ze er nu twee van. Verder besloot deze wilskrachtige dame deze week ook dat ze kon zitten. Zie onderstaande foto.

  IMGP4015
  25 november 2008: Marije zit zelf.

Vervolgens ging Anneke aan de slag op de chirurgie-afdeling. Dat bleek een soort Bethesda te zijn: twee keer per week loopt een chirurg door de volle zalen om te bepalen wie er die dag geopereerd zal worden. Ongeveer 10 mensen kunnen per operatiedag worden geholpen, maar ondertussen zegt een andere arts op de polikliniek patiënten toe dat ze morgen direct geopereerd zullen worden. Trouwe lezers van ons weblog weten wat 'morgen' betekent...

Dit systeem leidt tot volle zalen waar mensen dagen of weken liggen te wachten tot ze aan de beurt zijn. Vooral voor kinderen kan dat heel lang duren. Dat leidt tot schrijnende gevallen: Anneke trof een jongentje met een beklemde liesbreuk die de dag ervoor was doorverwezen vanuit Ekwendeni. Er was nog niets mee gedaan en met een beetje pech had het ook nog wel een dag of wat kunnen duren. Anneke bleef de chirurgen eraan herinneren dat ze niet moesten vergeten om bij dat jongentje langs te gaan. Dat heeft hopelijk misschien een beetje geholpen.

Anneke merkt heel sterk dat met name de zieke kinderen haar hart hebben: zij ondervinden het hardst de gevolgen van het feilen en falen van de organisatie van de gezondheidszorg. Dat is één van de moeilijke dingen om mee te leren omgaan: wanneer moet je iets als 'zo gaat dat hier' accepteren en wanneer (en vooral hóe) moet je proberen de dingen een beetje in een andere richting te duwen.

En toen werd Thomas ziek in de nacht van woensdag op donderdag. Buikgriep of voedselvergiftiging dachten we eerst. Maar donderdag in de loop van de dag kreeg hij ook koorts en hebben we hem om malaria laten testen. Volgens de test was het dat niet, maar de arts in Ekwendeni zette hem toch op malaria-behandeling. De test is namelijk niet altijd betrouwbaar en als het toch malaria is moet je er snel bij zijn. Vrijdag werd hij 's ochtends echt behoorlijk ziek. Waarschijnlijk dus toch malaria.

Gelukkig gaat het vandaag weer heel wat beter met hem. Hij is nog wel erg verzwakt en heeft nog koortspieken, maar is vanmiddag wel alweer zo'n anderhalf uur aan het spelen geweest. We hopen en bidden dat hij snel herstelt.

Door zijn ziekte misten we bijna onze tweede Malawiaanse bruiloft. We waren uitgenodigd door mama Ellen: de bruid was een nichtje van haar. Omdat het hier in Ekwendeni was, konden we er echter toch wel bij zijn. Martijn is 's ochtends naar de kerkdienst geweest, Anneke 's middags met Marije naar de receptie. Hieronder nog een paar foto's daarvan.

  IMGP4036 
  Moeder en dochter op weg naar het feest. Marije heeft voor het eerst haar schoentjes aan, Anneke haar nieuwe Afrikaanse feestkleding.
  IMG_0409
  Het bruidspaar: Jane Hara & Gomezgani Nyangulu.

zaterdag 22 november 2008

Thuis & werken

Ik, Martijn, ben deze weken waarin Anneke fulltime in Mzuzu werkt, thuis met Thomas en Marije. Een goede thuisvader zijn is soms niet eenvoudig. Maar de afgelopen twee weken hebben we wel een goed ritme kunnen ontwikkelen. Thomas en Marije zijn goed gewend aan mama Ellen en Mr. Sulu, de tuinman. Inmiddels lukt het mij zelfs om elke dag twee of drie uren te werken, terwijl Thomas en Marije onder hun hoede zijn (of slapen).

Zo kan ook ik mij langzaamaan inwerken in mijn nieuwe functie. De afgelopen twee weken is daar steeds meer duidelijkheid in gekomen. De komende weken en maanden ga ik mij allereerst bezig houden met het omzetten van het recent ontwikkelde strategische plan van de kerk in praktisch uit te werken brokken. Daarnaast mag ik me buigen over een projectplan voor de website van de kerk en alle onderdelen ervan.

Ondertussen weten ook de verschillende afdelingen van de kerk mij te vinden. Afgelopen vrijdag had ik een gesprek met de directeur van het HIV/AIDS programma. De vraag was of ik hen kon helpen om voor eind januari 2009 een nieuw strategisch plan te ontwikkelen. Ik moet nog in overleg met mijn leidinggevende bepalen of en hoe we daar tijd voor gaan vinden. Maar het is wel erg leuk om te merken dat ik echt kan beginnen.

Zo vallen steeds meer dingen op hun plek. Afgelopen weekend was Arie van der Poel bij ons te gast. Hij is de regiocoördinator van Zuidelijk Afrika voor de GZB, onze uitzendende organisatie. Hij heeft tijdens zijn dagen hier de laatste openstaande punten over allerlei praktische afspraken over onze contracten, etc. kunnen afsluiten. 's Avonds hebben wij hem bijgepraat over onze ervaringen hier en over de plannen voor de komende tijd.

Het enige wat nog steeds op zich laat wachten is onze zeebagage. Ik ben de laatste twee weken aan het rondbellen geweest bij verschillende onderdelen van de logistieke keten (Bongers, onze verhuizer in Nederland, GILS Worldwide, de vervoerder, Stuttaford, onze lokale agent in Malawi), maar niemand schijnt te weten waar de container met onze spullen op dit moment is. Terwijl hij 3 weken geleden al had moeten aankomen (bijna 4 maanden na ophalen in Delft). Iedereen zegt zo snel mogelijk terug te zullen (laten) bellen, maar ik wacht nog steeds op al die telefoontjes... We wachten af.

Tot slot nog wat beelden van de laatste dagen, omdat beelden van mijn werk nogal saai zijn.

  IMGP3919
  Anneke in gesprek met Arie van der Poel en de administrator van het ziekenhuis.
  IMGP3920
  Thomas wast samen met Grandson onze leenauto.
  IMG_0329
  Arie van der Poel bracht cadeautjes uit Zimbabwe mee.
  IMGP3960
  Thomas & Marije lekker samen buiten in bad.
  IMG_0350 IMG_0348
  Vertrek van ds. Bota naar Livingstonia: als je verhuist doen allerlei vrienden en bekenden je uitgeleide met zang, toespraken en gebed.
  IMG_0359
IMG_0365
  Ondertussen zijn 4000 bakstenen afgeleverd om een terras en een tuinpad aan te leggen.
  IMG_0399
  Afgelopen vrijdag was ik - mede namens de GZB - te gast bij de "send-off" van de leerlingen van de timmermans-vakschool hier in Ekwendeni.

woensdag 19 november 2008

Stillevens rondom ons huis

  IMGP3972
  IMGP3931 
  IMGP3975
  IMGP3932
  IMGP3933
  IMGP3934
  IMGP3937
  IMGP3941
  IMGP3947
  IMGP3976
  IMGP3979
  IMGP3914

vrijdag 14 november 2008

Bidden en zweten

De eerste werkdagen zitten erop. Naast alle indrukwekkende ervaringen genoot ik er ook wel weer erg van om weer aan het werk te zijn. Eén van de leuke aspecten van werken is  thuiskomen, waar ik telkens door drie personen met gejuich word ontvangen. Marije wilde alleen nog door mij worden vastgehouden. Voor Martijn was deze week met de kids minstens zo enerverend.

De reis naar Mzuzu, de stad dichtbij, was steeds al een hele ervaring met geleende en gehuurde auto's die niet wilde starten. Verschillende keren ben ik met minibusjes gegaan. Met ongeveer 20 mensen en bepakking scheur je over de weg in een gammel busje. Daar begint het bidden, terwijl het angstzweet je uitbreekt.

Vandaag heb ik mijn eerste keizersnee hier mogen doen. Het ging goed. Maar ik was wel doorweekt van het zweet, bij dertig graden Celsius, drie lagen operatiekleding en grote inspanning. Weer was ik aan het bidden, dat leer je hier wel. Toen ik vanmiddag naar huis ging maakten de nieuwe moeder en haar zoon het goed. Een dankpunt.

donderdag 13 november 2008

Getallen krijgen namen en gezichten

Ik ben begonnen met mijn registratie periode in het ziekenhuis in Mzuzu, de stad hier 20 km vandaan. Ik werk de eerste twee weken op de verloskunde afdeling. Hoe bevalt het? Het is in ieder geval erg indrukwekkend. Een aantal indrukken:

De eerste dagen was het erg rustig en bladerde ik wat door rapporten. De cijfers rondom moeder en kindsterfte zijn enorm hoog in Malawi. De moedersterfte bij de bevalling is 984 op 100.000 levendgeboren kinderen. En waarschijnlijk ligt dat nog hoger. En 118 van de 1000 kinderen sterft voor het 5e levensjaar. Van zulke getallen schrik ik, maar nog indrukwekkender vond ik toen ik de boeken zag waarin de namen stonden van deze kinderen, met een datum erbij en een oorzaak. Achter dat ene woord 'sepsis' of 'prematurity' schuilt natuurlijk een persoonlijk drama. En vandaag zag ik zo'n kindje wiens naam morgen misschien in dat boek komt te staan.

En vandaag zag ik twee vrouwen waarbij het bijna mis ging tijdens de bevalling of keizersnee. Ik merk dat er veel kundigheid ontbreekt, naast goed materiaal. Er wordt voor mijn gevoel soms maar wat gedaan. Ik vind het lastig om mijn positie daarin te bepalen. Ik leer in ieder geval veel. Maar helaas niet altijd hoe het precies zou moeten...

woensdag 12 november 2008

Nieuw Nederland: Malawi door kinderogen

Nu we in ons nieuwe huis wonen merken we dat Thomas het hier in Malawi een stuk beter naar zijn zin heeft. Alhoewel hij ook nu nog behoorlijke dipjes kan hebben. Hij zei vandaag nog dat hij terug wilde naar het "oude Nederland". In het gesprek dat daarop volgde, vroeg ik onder andere aan hem of we wel goed afscheid hadden genomen van Nederland. Later in de middag ging hij vervolgens naar het huis van de buren rennen om - naar zijn zeggen - "afscheid te nemen van het oude Nederland".

Voor de duidelijkheid: ons huis hier is "nieuw Nederland". Thomas heeft daar volop gelegenheid om te genieten van het Afrikaanse leven. Zo'n beetje alles we in een stad als Delft niet hadden of konden doen, is hier voorhanden:

  • Om de andere dag stookt onze watchman Frederick Chirwa een vuur in onze buiten-boiler. Dat is om te zorgen dat we warm water hebben voor een bad. Het water blijft lang genoeg warm om de dag erna ermee te kunnen afwassen. Thomas gaat ook regelmatig spelen dat hij een vuur gaat maken, bijvoorbeeld
  • Mister Sulu is onze tuinman. Hij is bezig met het aanleggen van een moestuin. Dat doet hij met jembe, een "hak". Thomas helpt behoorlijk mee met zijn eigen kleine hak.
  • Achter ons huis, in de tuin van de buren, staat een mango-boom. Vanmiddag klommen daar 3 jongens in om mango's te plukken. Thomas wilde er direct achteraan en probeert nu in onze eigen tuin in onze - voor hem veel te dikke en grote - papaya-boom te klimmen
  • We hebben een kinderboerderij aan huis: kippen, hanen en geiten lopen hier vrij rond. Vandaag hebben we ook nog een kip en een haan van ons erf gejaagd. Thomas vindt het heerlijk om achter ze aan te rennen.
  • En verder wordt er nog regelmatig aan ons huis geklust. Afgelopen zaterdag werd in Mzuzu Annekes tas uit de auto gestolen (terwijl zij Marije in haar stoeltje zette, deed de dief het portier aan de andere kant open en stal de tas). Thuis moest toen het slot uit de deur worden gebroken. Toen de deur open was en de reparatie nog in volle gang, had Thomas al snel zijn eigen houten hamer te pakken en zat hij het slot uit onze autodeur te timmeren.

Hieronder wat foto's van Thomas in typerende poses:

   IMGP3890
  Thomas zit de kunst af te kijken.
  IMGP3889
  Mr. Sulu, onze tuinman, aan het werk met zijn jembe.
  IMG_0293
  En Thomas met de zijne...
  IMG_0288
  Metselen.
  IMG_0300
  Rook maken.
  IMGP3901
  De "werkjes" van het "kinderdagverblijf" in Ekwendeni.

donderdag 6 november 2008

Wonen in Malawi

Nadat we een week zonder internet hebben gezeten, kunnen we nu vertellen dat we sinds vorige week woensdag een eigen huis hebben. We beginnen ons daarin al aardig thuis te voelen. Nu pas krijgen we het gevoel dat we echt zijn aangekomen in Malawi en hier een bestaan kunnen opbouwen. (En 'tomorrow' bleek overmorgen te zijn, dat viel nog aardig mee).

Aan de hand van enkele beelden een indruk van hoe het nu met ons gaat:

  IMG_0251
Er worden nog wat laatste werkzaamheden aan het huis verricht terwijl wij aankomen met onze spullen.
IMG_0250
Mama Ellen helpt mee met koffer sjouwen terwijl Marije voor het eerst op haar rug zit.
IMGP3861
Onze eerste maaltijd samen als gezin in ons nieuwe huis.
IMG_0263
Thomas speelt buiten in een badje
IMGP3865
Anneke en Thomas bakken koekjes
IMGP3873
Martijn heeft een mountainbike gekocht.
IMGP3875
Ons huis vanaf de voorkant. We zitten geregeld op de veranda.
IMG_0278
Marije kruipt naar de schoonmaakspullen.