05:45 De wekker gaat, onze dag begint. Ik haal Marije uit bed om haar te voeden. Bij elke dieselauto die langskwam vannacht vroeg ik me af of het de ambulance is die me op kwam halen. Ik had vannacht namelijk dienst. Ik ben dan second on call en hoef alleen voor de verloskamers en voor andere moeilijke patienten te komen. Het blijft toch nog wel spannend. Maar het was rustig en ik werd niet geroepen. Maar om wakker gehouden te worden had ik vannacht geen nachtdienst nodig. Thomas kon namelijk na 2:30 uur niet meer slapen. Martijn had eerst een tijdje geprobeerd om hem weer in slaap te krijgen, maar uiteindelijk was ik ook zo klaarwakker dat ik met hem een glaasje warme melk ben gaan drinken. Om 3:30 ging hij weer terug en is hij toch weer in slaap gevallen. Ik gelukkig ook.
07:45 Ik ben deze donderdag aan de beurt om onderwijs te geven. Er is een groot gezelschap van verpleegkundigen en clinical officers uit ons ziekenhuis en uit privé-klinieken uit de omgeving. Het onderwerp was head trauma. Net deze nacht was er ook weer iemand met een hoofdwond binnengebracht na een auto ongeluk door te veel alcohol. Je hebt hier minder middelen tot je beschikking dan op de SEH in Zoetermeer, maar toch kun je wel veel doen aan basale zorg. We hebben het nog even geoefend met behulp van een pop. Al met al viel het in goede aarde.
08:45 Voordat ik visite ga lopen op de verloskamers moet ik een echo doen bij een vrouw die ongeveer twee maanden zwanger is en veel pijn in haar buik heeft. Is het geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap? Sinds kort heeft het ziekenhuis geen echografist meer en nu ben ik opeens degene die het meest ervaren is in echo's maken. De clinical officer die mij al veel heeft geleerd deze weken, leer ik nu op mijn beurt wat ik weet van echo's maken. Gelukkig blijkt het een gewone zwangerschap te zijn.
10:00 De verpleegkundigen zijn bezig met vergaderingen of met bevallingen en ik loop alleen visite. De vrouw die gisteren ernstige malaria had (voor de kenners: 4+) en daarbij tekenen had van zwangerschapsvergiftiging, is gelukkig weer stabiel. Twee levensgevaarlijke dingen voor zowel moeder als ongeboren kind. Ik probeer het hartje van het baby'tje te horen, maar het lukt me niet. Dan maar een echo. Waar ik bang voor was, wordt bevestigd. Het is helemaal stil in de buik. De moeder ziet denk ik aan mijn gezicht dat het niet goed is. Ik wacht om het haar te vertellen, want een slecht nieuws gesprek in het Tumbuka durf ik niet aan. Wat gaat er in deze moeder om? Ze laat weinig emoties zien.
12:30 Tussen de middag eet ik altijd thuis. Ook Martijn is er omdat hij vandaag twee afspraken in Ekwendeni heeft. Gezellig even met ons vieren. En vanmiddag ben ik vrij. Ik werk nu twee hele en twee halve dagen. Terwijl Thomas en Marije slapen heb ik even tijd voor mezelf.
15:00 Vanmiddag ga ik samen met de buurvrouw namens de kerk op condoleancebezoek bij een andere buurvrouw. De kerk is opgedeeld in afdelingen. Zondagmiddag kom je een uurtje als afdeling bijelkaar. Er wordt afgesproken wie bezoekjes gaan afleggen bij rouwdragenden binnen de afdeling. Als we binnenkomen volgen er eerst een aantal groeten. Daarna vertelt de vrouw over haar overleden grootmoeder. Ze vragen of ik wil bidden. We geven een beetje geld als steunbetuiging. En daarna gaan we weer. Toch wel mooi zo.
Marije speelt lekker mee met Thomas en Tahila. |
15:30 Tahila, het buurmeisje, komt weer langs om te spelen. Zelfs Marije speelt nu lekker mee. Zij is echt weer opgeknapt en we herkennen het ondernemende meisje van twee maanden terug weer. Heerlijk.
18:00 We eten een zelfgemaakte pizza. Thomas en Marije hebben er geen zin in. Lastig als je kinderen zo'n fase hebben, zeker als ze, zoals Marije, eigenlijk flink moeten aankomen. We doen ons best om het gezellig te houden, maar het eindigt een beetje als een huishouden van Jan Steen: Marije kruipt over de grond en Thomas voert haar de cornflakes die hij als toetje eet.
19:00 Ik doe Thomas en Marije in bad en in bed, terwijl Martijn de was binnenhaalt (en binnen weer ophangt want het is nog niet droog in deze vochtige regentijd) en de afwas doet. Nu nog even tijd voor e-mails, wat studeren en een kop koffie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten