Beginnen met Bijbelstudie

	Flexibiliteit en spontaniteit: een koor dat buiten de kerk aan het oefenen was, wordt uitgenodigd om binnen te komen bij de opening van de bijbelstudie-training en een paar liederen te laten horen.

 

Dinsdag 5 maart 2013. Op het plein voor de kerk maakt een koor zich klaar om te beginnen met de repetities. We gaan beginnen met onze training. Het is tegen 3 uur, bijna een uur later dan gepland. Eén van de aanwezige predikant loopt naar de groep toe. Even later staan ze voor in de kerk te zingen en zorgen ze voor een feestelijke start van het programma.

Een heel normaal begin: te laat en vol spontaan geregelde of aangepaste programma-onderdelen. Ik ben nooit heel erg van “op tijd” geweest. En ik heb inmiddels wel geleerd om gewoon te volgen wat de organisatoren, gastheren en deelnemers in petto hebben. We passen het programma wel aan: we schrappen onderdelen tot alleen over is wat voor deze fase echt cruciaal is. Misschien wordt het daardoor bij elkaar gewoon precies wat het moet zijn.

Ik ben in Chitipa, in het verre noorden van Malawi. De afgelopen twee maanden hebben we met een werkgroep hard gewerkt aan een trainingsprogamma voor bijbelstudie-leiders. Ik ben nooit heel erg van “op tijd” geweest, maar de afgelopen dagen werd mijn geduld wel heel erg op de proef gesteld. De handleiding was 3 weken geleden klaar. Moest alleen nog in 5 talen vertaald worden. Zou makkelijk lukken. We hadden nog alle tijd van de wereld: 3 weken! Niet dus… Pas vrijdag en zaterdag voor de training kwamen de eerste hoofdstukken binnen. Opmaken (3 uur per vertaling) en kopiëren werd last minute nacht-werk.

Maar uiteindelijk zaten we dinsdagmorgen vroeg in de auto om de 4-uur durende reis te beginnen naar één van de 3 “presbyteries” (groep gemeenten, vergelijkbaar met een Nederlandse classis) die we hadden uitgekozen om er zo’n 100 mensen uit 12 gemeenten te trainen in hoe ze een bijbelstudie-groep in hun buurt kunnen opzetten en leiden.

Wij zijn die “wij”?

	Rev. Kachepa T.R. Mughogho 22 jaar predikant, voormalige directeur van de jeugd-afdeling van de kerk. Voorzitter van de taskforce “Spiritual Health”. Heeft duidelijke visie over wat nodig is om bijbelstudie-groepen op een goede manier te introduceren te midden van de bestaande activiteiten van de gemeenten.
	Rev. MacBowman A.T. Mulagha 14 jaar predikant, sinds een half jaar directeur van twee afdelingen (Evangelisatie en Training). Denkt en doet met zijn hart. Chitipa is zijn “home” en dus moet de training daar goed zijn. Heeft zich ervoor hard gemaakt dat we de handleiding ook in zijn moedertaal, Chilambya, beschikbaar hebben.
	Rev. Brown C.M. Khonje 11 jaar predikant. Sinds 2  jaar directeur van de zondagschool-afdeling. Is een goede project manager. Altijd op zoek naar nieuwe mogelijkheden om het werk voor zondagschoolkinderen te promoten. Bereid zich graag gedegen voor, maar gaat toch gewoon met ons mee, ook al is hij pas gisteren gevraagd.

 

Onze visie is om in elke wijk van iedere gemeente ten minste 1 bijbelstudie-groep te starten. Waarom? Omdat we geloven dat geestelijke vernieuwing en groei begint met het luisteren naar Gods woord en naar elkaar. Elke week. In je eigen buurt. In je eigen taal. Deze training is het hart van het strategisch beleidsplan van de kerk.

We beginnen dit jaar in 25 gemeenten in 3 presbyteries. Daar hopen we dat er in totaal zo’n 280 kringen in evenzoveel wijkgemeenten van start zullen gaan. Als dat goed gaat willen we graag hetzelfde programma gaan introduceren in alle andere 22 presbyteries, 165 gemeenten en 1.200 wijken. Het zal een hele uitdaging worden om dat in 2-3 jaar te doen.

Maar daar denken we nu even niet aan. Nu zijn we bezig om de aanwezige mannen, vrouwen en jongeren zo goed mogelijk te helpen een groep te starten. Tijdens de training leren we de deelnemers hoe ze bijbelstudie op zo’n manier kunnen leiden dat mensen echt hun Bijbel lezen, echt naar elkaar luisteren en echt allemaal aan bod komen. We gebruiken een methode in 3 stappen: (a) individueel lezen en toepassing bedenken, (b) bespreking in groepjes van 3 à 4, (c) bespreking met de hele groep. De kern van de trainingsmethode is “leren door te doen”: na een korte uitleg laten we de deelnemers drie keer een groeps-bijbelstudie doen. Tussendoor denken we – opnieuw in groepjes – na over hoe je een goed programma voor de bijbelstudies in elkaar kunt zetten en hoe je een bijbelstudiegroep in je buurt kunt starten.

	Schematische weergave van de Bijbelstudie-methode die we proberen te introduceren.

	Bespreking in groepjes van 3

Mijn collega’s leiden de sessies in de lokale taal. We spreken ze wel vantevoren met elkaar nog een keer goed door. We stemmen af waar de accenten moeten liggen. Ik werk op de achtergrond aan de aanpassing van de lesmaterialen. Want na elk onderdeel evalueren we kort en passen we waar nodig de voorbereide “handouts” voor de volgende sessies aan. Dat moet dan ook weer in de lokale taal worden vertaald, in Powerpoint gezet en geprint worden. De printer die ik op het laatste moment toch nog had meegenomen bewijst goede diensten: in anderhalve dag draai ik bijna 1.000 printjes.

	Plenaire bespreking van het geleerde
	Moeders nemen hun kinderen gewoon mee

Aan het eind van de training is iedereen vol enthousiasme: “We are ready. We will start next week.”. Alle deelnemers hebben concrete stappen opgeschreven om de komende weken echt te beginnen. Als het goed is, zullen er eind maart zo’n 100 bijbelkringen van start gegaan zijn in Chitipa en wijde omgeving. Tijdens de afsluiting benadruk ik dat ze niet bang moeten zijn voor alles wat in de weg kan staan. Ze doen dit werk immers niet voor zichzelf, maar als een werk in Gods Koninkrijk. Daarom mogen ze er zeker van zijn dat God met Zijn Heilige Geest dichtbij is. Zoals hij beloofde aan zijn discipelen. Bid u mee voor deze nieuwe bijbelstudieleiders in deze komende weken?

Op de terugweg uit Chitipa gaan we nog langs Ifumbo, de geboorteplek van Rev. Mulagha, om zijn moeder te groeten. 20 kilometer “weg van de snelweg”, over wegen die na regen onbegaanbaar zouden zijn. Gelukkig is het nu al 2 dagen droog. In Ifumbo, staat ook de oudste kerk van het district Chitipa. Gebouwd in 1932. Dat waren andere tijden. Toen was de wereld nog groot. Rev. Mulagha vertelde dat zijn grootvader naar de middelbare school liep: 3 dagen lopen. Het was de dichtstbijzijnde school. Uiteraard met internaat.

	Ifumbo church, gebouwd in 1932.
	Een blanke fotograaf trekt uiteraard aandacht. (En zoals vaker schuilt achter een ogenschijnlijk onschuldige foto nog een ander verhaal. Deze foto werd om 8.30 uur genomen: waarom zijn deze kinderen niet op school?)

Bij aankomst blijkt zijn moeder niet thuis. Toch is Rev. Mulagha blij dat we het hebben geprobeerd: “If you would ask me ‘Are you happy?’, I will answer “Yes, very much… I have seen my home.”  We maken nog wat foto’s bij de kerk en rijden – met nog wat extra passagiers uit het dorp – terug naar de asfaltweg. Een aantal uren later – uiteraard met de nodige stops om goedkoper-en/of-verser-dan-elders zoete aardappels, bananen, tomaten en vis te kopen – zijn we veilig terug in Ekwendeni.

	Verse zoete aardappels kopen

Als ik thuis ben, besluiten we als gezin voor het eerst sinds we ons kunnen heugen uit eten te gaan in Mzuzu. Met de foto’s daarvan sluit ik af: