“Waarom zijn jullie er nog?”

Vandaag een bijzondere dag: Marije is voor het eerst ook naar Wukani. Ze zit in “Nursery 2”, één klas onder Thomas.

Ze had er veel zin in. Zaterdagochtend hadden we haar schooluniform opgehaald en natuurlijk ook gepast. Ze was één en al enthousiasme. Zondagavond zei ze dat ze het ook wel een beetje spannend vond, maar vanochtend was daar niets van te merken. Met haar rugtas op haar rug rende ze samen met Thomas voor ons uit. En ondertussen kletste ze over van alles en nog wat.

Op het schoolplein werden we begroet door één van de leerkrachten. Die bracht ons naar het lokaal. Er waren nog geen andere kinderen, maar toen we net binnen waren, kwamen de eerste andere. Marije drentelde een beetje rond en ging nog even met ons mee naar het kantoor van de headmaster.

Toen we daar weggingen begon net de assembly, de dagopening. Marije mocht nog even naast Thomas staan. Van Thomas had ze natuurlijk al gehoord en gezien hoe het ongeveer zou gaan, dus ze deed gelijk al dapper mee met “Position 1…2…3…4…5… Left, right, left, right, left, right…” Op een gegeven moment riep ze naar ons: “Waarom zijn jullie er nog?”

We lieten haar met een blij en gerust hart achter. Ik liep alleen met Ruth terug naar huis.

	Marije staat samen met Thomas klaar om naar school te gaan.
	Vol enthousiasme naar school.
	Halverwege
	Bij school
	Begroeting door één van de leerkrachten
	In haar klas.
	Klaar om te beginnen.
	Contact maken
	Meedoen met de assembly