Waar de kerk hier zich de komende jaren op zal richten…

Ik zit nu buiten op onze veranda dit bericht te typen. Anneke is naar de diploma-uitreiking bij de College of Nursing. Als het goed is zal daar ook de minister van Gezondheidszorg bij aanwezig zijn. Een hele happening waarschijnlijk. Ik ben thuis met de kinderen, die vrolijk om mij heen spelen. Marije onderzoekt mij met de speelgoed stethoscoop, terwijl Thomas op zijn motor heen en weer rijdt naar een conferentieoord om daar met een beamer (een blok hout) een presentatie te geven over planning...

Ik heb deze week een driedaagse workshop geleid met de leiding van de kerk. Met een groep van 25 mensen – synode-bestuursleden, hoofden van afdelingen en afgevaardigden van de gemeenten – waren we bij elkaar om prioriteiten te stellen voor de komende vijf jaar. En om vervolgens te bepalen hoe de uitvoering ervan gaan organiseren. De uitkomsten zullen volgende week ter goedkeuring worden voorgelegd aan de generale synode die hier in Ekwendeni zal plaatsvinden.

De workshop was een belangrijke bijeenkomst. Een jaar geleden is een strategisch plan opgeleverd, een document van 45 pagina's vol aanbevelingen. Het was nu zaak om te bepalen wat de meest belangrijke en urgente dingen zijn om mee aan de slag te gaan.

	De groep aanwezigen bij de workshop.
	Aan het werk.
	In overleg over de uitwerking van deelonderwerpen.
	Het leuke van weggaan is de blijdschap van Thomas en Marije (en Anneke) als je thuiskomt.

Na 3 intensieve dagen zijn we tot de volgende speerpunten gekomen:

1. Verdieping van het geestelijk leven in de gemeenten.
De kerk is de afgelopen jaren sterk gegroeid in aantal gemeenten en gemeentenleden. Maar de groei in aantal willen we komende jaren gepaard laten gaan met verdieping van het geestelijk leven. Dat betekent dat we in alle gemeenten bijbelstudiegroepen willen introduceren. Maar ook dat we meer aandacht willen geven aan persoonlijk pastoraat (daar is nu vaak geen/onvoldoende tijd voor). Verder zal er gekeken worden naar liturgische vernieuwing, zodat ook in de diensten levendigheid en verdieping beter met elkaar in balans zullen zijn.

2. Om de groei te kunnen combineren met de nodige geestelijke verdieping willen we meer predikanten opleiden. Daarnaast is het belangrijk dat de huidige predikanten regelmatig bijscholing krijgen. Vooral om goed te kunnen inspelen op de veranderingen in de maatschappij in Malawi en de eisen die dat met zich meebrengt. Net als in het Westen, hebben ook hier radio, televisie (niet alleen films en clips, maar ook de tientallen tv-dominees!) gevolgen voor hoe met name de jeugd in de kerk zich opstelt: kritischer, minder traditioneel en minder gebonden aan klassieke leerstellige onderscheidingen. Predikanten kunnen enige hulp goed gebruiken om te ontdekken hoe ze daarmee kunnen omgaan.

3. Vergroting van de financiële inkomsten van de kerk.
De presbyteriaanse kerk in Noord-Malawi is in de afgelopen 30 jaar meer dan vervijfvoudigd in grootte: van zo'n 30 gemeenten in de jaren '80 naar 165 nu. Het aantal predikanten is evenredig gegroeid, maar de inkomsten zijn relatief achtergebleven. We willen zoeken naar manieren om gemeenteleden meer te laten bijdragen, maar ook zoeken naar alternatieve inkomstenbronnen, bijvoorbeeld door het starten van kleine bedrijven in eigendom van de kerk.

4. Verbetering van de boekhouding en financiële verslaglegging van de kerk.
De groei van de kerk heeft ook gevolgen voor de boekhouding. Nu gebeurt alles nog met de hand, in de gemeenten, in de classes en in de synode. Met 165 gemeenten en 21 classes is het krijgen van een goed financieel overzicht dan een tijdrovende bezigheid. Het doel voor de komende twee/drie jaren is dan ook om de boekhouding te automatiseren. Eerst in de synode en later ook op andere plekken. Dat laatste zal aardig wat voeten in de aarde hebben, omdat sommige gemeenten en presbyteries nog niet eens zijn aangesloten op het elektriciteitsnet.

Ik ben erg dankbaar voor de manier waarop een en ander is gelopen. Het waren lange, intensieve en ook bestwel spannende dagen voor mij: accepteren de mensen het proces dat ik – in overleg met de deputy general secretary, mijn baas – had ontworpen? 'Werkt' het proces zodanig dat we tot goede besluiten komen?

In de evaluatie hoorde ik terug dat de meeste mensen vonden dat ze open hun mening hadden kunnen geven – ongehinderd door de aanwezigheid van hoge bazen (iets wat hier niet vanzelfsprekend is) – en dat ze vertrouwen hadden in de uitkomsten.

We hebben dat als een zegen ervaren. We voelden ons gedragen door gebed. Het was goed om te weten dat op zoveel plekken op deze wereld voor ons werd gebeden. Gebeden om wijsheid en om aanwezigheid van de Heilige Geest.