vrijdag 25 september 2009

Synodevergadering

Zoals Anneke al schreef heb ik deze synodevergadering bijgewoond van de Presbyteriaanse Kerk in Noord-Malawi, de kerk waarvoor ik werk. De synode is het hoogste besluitvormingsorgaan binnen de kerk. De synode bestaat uit vertegenwoordigers van de 165 gemeenten en daarnaast ook alle hoofden van afdelingen van de kerk. In totaal waren zo’n 100 afgevaardigden aanwezig.

  image
  De synodevergadering in actie in onze kerk in Ekwendeni.
  image
  Gedelegeerden brengen verslag uit over allerlei onderwerpen.
  image
  Napraten en voorbespreken tijdens de pauzes.

Het was voor de eerste keer dat ik zo’n vergadering bijwoonde. Het hele gebeuren duurde vier dagen van 8 uur ‘s morgens tot 9 uur ‘s avonds. En dan nog moet het tempo door de voorzitter hoog gehouden worden om alle agenda-onderwerpen behandeld te krijgen. Het was bijzonder om erbij te kunnen zijn. Ik was al eens in Nederland als toeschouwer bij een synode-vergadering van de PKN geweest (toen mijn vader daar voor het eerst als afgevaardigde aanwezig was), maar het is toch anders om er als deelnemer bij te zijn.

Ik moest verslag uitbrengen van de voortgang van het strategisch plan waarover ik in een eerder weblog-bericht schreef. In de week ervoor had ik het verhaal met de leiding van de kerk voorbereid. De presentatie werd goed ontvangen en onze plannen werden goedgekeurd.

Daarnaast werden er allerlei onderwerpen besproken. Ik heb daar niet echt direct aan deelgenomen. Allereerst omdat ik over de meeste dingen te weinig achtergrondinformatie had om iets te kunnen bijdragen. Maar daarnaast ook vooral omdat ik, hoewel ik uit hoofde van mijn functie afgevaardigde ben, het toch niet gepast vind om me als niet-Malawiaan te bemoeien met de besluitvorming van de kerk hier. Misschien is dat wat formeel gedacht, want vanuit mijn werk doe ik op zijn minst aan besluitbeïnvloeding over allerhande onderwerpen… Maar goed, ik heb naast mijn rapportage niet het woord gevoerd.

Overigens werd de vergadering voor 90% in het Tumbuka gehouden, wat het volgen van de discussie niet altijd even makkelijk maakte.

Toch was het zeer de moeite waard om te zien hoe de interacties en besluitvorming lopen. Het gaat hier niet veel anders dan in Nederland, is mijn beeld: soms wordt er over procedurele punten tijden lang moeilijk gedaan terwijl zeer belangrijke inhoudelijke onderwerpen zonder al te veel reactie worden afgehandeld. Dat zal wel overal op de wereld hetzelfde zijn...

  image
  Iedereen lijkt aandachtig te luisteren.
  image
  Maar sommigen verdiepen zich ondertussen in andere dingen…
  image
  Waarschijnlijk in een boek dat ze net bij de boekentafel hebben gekocht.

Voor de liefhebbers nog een greep uit de wat smeuïgere besluiten:

  • De predikanten krijgen 50-80% salarisverhoging. Het lijken (en zijn) hele hoge percentages, maar een startsalaris van 50 euro per maand wordt met 50% salarisverhoging nog steeds niet heel veel. Zelfs niet in Malawiaanse termen: de predikanten komen dan ongeveer op het niveau van de basisschool-onderwijzers.
  • De verplichte gemeentelijke bijdragen gaan met 50%-65% omhoog (onder andere om die salarisverhogingen te kunnen betalen). Zelfs met deze verhoging is er overigens nog steeds een begrotingstekort van 16%.
  • De synode heeft zich in niet mis te verstane bewoordingen uitgelaten over (tegen) het besluit van de Malawiaanse regering om de verdeling van gesubsidieerde studieplekken in het hoger onderwijs voortaan te verdelen naar rato van het aantal inwoners in een district. In Malawi komt 30% van de studenten in het hoger onderwijs uit het Noorden van het land, terwijl daar maar 15% van de inwoners wonen. De kansen voor leerlingen uit het noorden worden met de nieuwe regelgeving effectief gehalveerd. En dat is percies de bedoeling van de regering, denkt men hier: discriminatie van mensen uit Noord-Malawi. Volgens deze synode is de regeling ongrondwettelijk, in strijd met internationale verdragen en gevaarlijk omdat het regionalisme in de hand werkt.
  • Alcoholisme is een groot probleem in Malawi. Alcohol-consumptie is dan ook verboden voor kerkleden. Een bierproductie thuis (wat in de dorpen nog veel gebeurt) ook. Maar mag je als kerklid dan wel bij Southern Bottlers werken, een bedrijf dat naast frisdrank ook bier produceert? Na een discussie met veel zijsporen bleef het bij de algemene uitspraak dat de bestaande regel van kracht blijft. Maar het was na afloop niemand duidelijk of je nu wel of niet bij Southern Bottlers mag werken als kerklid. Overigens is er vergelijkbare onduidelijkheid over tabaksproductie: roken is verboden, maar veel kerkleden verdienen een aardige cent bij met productie van tabak…

Geen opmerkingen: