'Tomorrow tomorrow' or 'real tomorrow'?

Als het goed is kunnen we morgen echt in ons nieuwe huis. Maar 'tomorrow' is hier wel een breed begrip: alles na vandaag. Toen ik vandaag aan iemand vertelde dat we morgen in ons huis konden vroeg hij of het 'tomorrow tomorrow' was of 'real tomorrow'. We zullen het zien...

Gisteren vierden we in de kerk het avondmaal. Het was bijzonder om dit samen met de mensen hier te doen en te beseffen dat het lichaam van Christus van alle plaatsen en alle tijden is. De viering gaat iets anders dan in Nederland, maar de verbondenheid staat voorop. Terwijl het brood en de wijn werd binnengebracht werd een indrukwekkend lied gezongen "Mwana-mberere, watiyeghera zakwananga zitu zose": het Lam dat al onze zonden voor ons draagt. En terwijl het brood en de wijn rondgingen, begon het buiten te regenen: één van de eerste vroege regens van dit jaar. Dat was toch wel heel mooi.

Anneke is vandaag naar het ziekenhuis in Mzuzu geweest, waar ze eerst acht weken zal moeten werken om officieel geregistreerd te kunnen worden als arts. In het gesprek met de coordinator bleek wel dat ze veel kan/moet/mag doen. Het belooft een soort hoge-drukpan-ervaring te worden waar ze hopelijk ook echt klaar gestoomd wordt voor het werk in Ekwendeni.

Thomas wil later timmerman worden en gaat graag naar de 'carpentry' om te kijken hoe ze aan het zagen en timmeren zijn. In deze carpentry leren kansarme jongeren, of specifieker: AIDS-wezen, het vak en krijgen zo hopelijk weer toekomst. En tussen de lessen door worden door de docenten wat meubels voor ons gemaakt: morgen (?) wordt ons bed opgeleverd.

Marije houdt voor ons de vloer schoon doordat ze overal rondkruipt. Vandaag waren we een net doodgeslagen kakkerlak die onder het bed lag kwijt... En verder roept ze sinds vorige week 'mamamama' als ze Anneke zoekt.