“Is it good to share you medicines with someone else?” Het grootste gedeelte van de tieners vond van niet en rende naar de ene kant van de ruimte. Een aantal jongeren vond van wel en haastte zich naar de andere kant.
Afgelopen zaterdag hadden we tienerclub met tieners met HIV. Het is zo goed om deze tieners bij elkaar te zien. Op die manier zien ze dat ze niet de enigen zijn die HIV remmers moeten slikken. Het is mooi om Joyce, Isaac en Monica en nog zoveel anderen te zien lachen.
Door middel van een spel probeerden we stellingen neer te zetten waarop de tieners moesten beslissen of het waar of niet waar was en dan moesten ze ofwel naar de kant van “true” of naar de kant van “false” gaan. De meeste vragen waren makkelijk en iedereen had het goed: Je moet elke dag je medicijnen innemen (goed!). Je mag je medicijnen stoppen als je 13 jaar oud bent (fout!). Je medicijnen maken je sterk (goed!). Maar niet iedereen wist of je wel of niet je medicijnen mocht delen. Delen is namelijk iets heel belangrijks. Als jij iets hebt wat een ander niet heeft dan deel je dat. Wij kunnen daar vaak nog veel van leren.
Toch wilden we in dit geval niet dat ze hun HIV remmers met een ander delen. Gelukkig kon de groep die tegen delen was goed uitleggen waarom dat niet mocht: iedereen heeft weer zijn eigen soort medicijnen en die kun je niet zomaar aan een ander geven.
Een andere opmerkelijke vraag die we hadden bedacht was: “Je mag stoppen met je medicijnen als een prophet ( soort gebedsgenezer) voor je bidt”. Dat is namelijk een groot probleem. Veel mensen bezoeken prophets die voor hen bidden en dan beweren dat ze genezen zijn. Vaak met rampzalige gevolgen. Gelukkig wisten de tieners dat ze nooit mochten stoppen met hun medicijnen. Een van de groepsleiders vertelde nog wel dat het heel belangrijk is om te bidden.
Joyce, Isaac, Monica. Eén voor één jongeren met een verhaal en een ziekte waar ze niet zelf voor gekozen hebben. Maar ze zullen er wel hun hele leven mee moeten leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten