vrijdag 13 juni 2014

‘Je staat er niet alleen voor’

Het geluid zwelt aan. Even weet ik niet wat het is. Is het huilen, roepen of iets anders? Ik kijk even op de gang. Het zijn een aantal mensen die aan het zingen zijn. Op dit moment hebben we verschillende hele zieke mensen op de afdeling liggen. Een koor van de vrouwenvereniging komt hen opbeuren en met hen zingen en bidden. En inderdaad voelt één van de patiënten zich na dat bezoek veel beter. Ze begint mee te zingen.

Toch wel mooi hoe het geneeskunde bedrijven met onze ‘wetenschappelijke’ kennis en vaardigheden hand in hand gaan met zingen, gebed en ziekenbezoek. Juist daarvan knappen mensen ook op.

Overigens krijgen veel patiënten tijdens hun opname ook bezoek van mensen die proberen met kruiden en tatoeages aangedane lichaamsdelen te behandelen. Bij zeker de helft van de opgenomen mensen zien we oude of verse inkervingen in de huid. Hoe meer je daarvan ziet, hoe chronischer de ziekte….

Deze maanden ben ik tijdelijk weer de enige arts in het ziekenhuis. Gelukkig hebben we wel een groep van ervaren clinical officers. Rondom ingewikkelde patiënten proberen we zoveel mogelijk beslissingen als team te nemen. Zolang de clinical officers niet allemaal tegelijkertijd hun vrije dagen opnemen of op cursus gaan (wat heel geregeld gebeurt), gaat het goed. Maar soms is de druk wel hoog. Bijvoorbeeld de beslissing of een kraamvrouw die koorts blijft houden na een keizersnee opnieuw geopereerd moet worden. Of dat een hele zieke patiënt met HIV ook nog een tuberculose behandeling moet krijgen, zonder dat daar overtuigend bewijs voor is. Of welke medicijnen gegeven moeten worden aan iemand met een combinatie van HIV, suikerziekte, hoge bloeddruk en een knieontsteking. Of om te beslissen en te vertellen aan een vrouw van 25 jaar dat de zwellingen in haar buik niet meer te opereren zijn. 

Dan is het ook voor mijzelf bemoedigend als er opeens in de gang en in de kamers bezoekers komen bidden en bemoedigen. Een soort knipoog van ‘je staat er niet alleen voor’.

  DSC_0710
  Een paar keer per week beginnen we als staff en patiënten de dag met zingen, bijbellezen en gebed.
  theatre team 
Teamwork.

1 opmerking:

Anoniem zei

Poe Anneke, dat zijn nog eens beslissingen. Geniet vol op van het gezang zou ik zeggen.
Sterkte en liefs,
Wp