Vandaag was de eerste dag van een 5-daagse serie workshops/trainingen waarin we op 3 plaatsen in Malawi met in totaal zo’n 30 gemeenten op zoek gaan naar nieuwe ideeën voor geestelijke groei en vernieuwing van het gemeenteleven.De training heet technisch ‘strategic planning for congregations’ maar in essentie gaat het om een ontdekkingsproces van wat de prioriteiten zijn van onze gemeentes in het Malawi van anno 2013.
 | |
 | |
| Officiële opening van de workshop in één van de kerken in Mzuzu. |
Het is een proces van bijbelstudie en heel veel groepsdiscussies. Over wat de Bijbel zegt over de opdracht van een gemeente. Over waar de gemeenten mee worstelen (en hoe je dat op tafel krijgt). Maar ook over wat mooie ontwikkelingen zijn en hoe je daar op kunt verder bouwen.
De eerste spannende stap bij een workshop is altijd: hoeveel van de uitgenodigde deelnemers kunnen/zullen er uiteindelijk komen? Ik had ‘s morgen al begrepen dat een aantal van onze predikanten betrokken waren bij een begrafenis van een familielid van de president, waar de president zelf ook bij aanwezig zou zijn. Daar moet je dan bij zijn. En verder dat een drietal predikanten door een collega meegenomen waren naar ‘de hei’ om een cursus preken van het Engels naar de lokale talen van Noord-Malawi te vertalen.
Uiteindelijk waren 19 van de 28 deelnemers aanwezig bij de opening. Dat viel niet tegen.
 | |
| We houden de workshop in een zijbeuk van de kerk waar het wat koeler is. |
Als één van de openingsopdrachten lieten we de deelnemers in 6 groepjes argumenten verzinnen waarom een bepaald gebied de kern zou moeten zijn van het gemeente-leven:
- Eredienst
- Pastoraat
- Discipelschap en onderwijs
- Evangelisatie en dienst aan de gemeenschap
- Fondswerving
- Bestuur & organisatie
 | |
| Groepjes presenteren hun argumenten |
Elke groep presenteerde argumenten en daarna lieten we de deelnemers stemmen. Het werd een nek-aan-nek race tussen eredienst en evangelisatie. De discussie na de stemming was zeer geanimeerd. In rap Tumbuka, dus ik kon niet alles volgen, maar dat gaf niet. Het ging ons namelijk ook niet zozeer om de keus zelf.
Voor ons lag de crux eigenlijk in de vragen die we erna stelden: als eredienst en evangelisatie dan nummer 1 en 2 of 2 en 1 zijn, hoeveel tijd besteed je er dan aan in de kerkenraad? En hoeveel geld? Daar bleek al snel de schoen stevig te wringen: de meeste tijd gaat naar bestuurlijke, organisatorische en financiële problemen. Het meeste geld gaat naar afdrachten voor salarissen, gebouwen en vergaderingen. Voor de rest is weinig over.
De conclusie was duidelijk “we moeten op zoek naar manieren om de balans terug te brengen”.
Ik schat in dat bovenstaande niet uniek is voor Malawi. Misschien een idee om dezelfde opdracht ook eens in een kerkenraad in Nederland te doen? De werkbladen stuur ik graag op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten