zaterdag 27 februari 2010

1 of 99? Over passie…

“Toen vroeg ik of hij de gelijkenis van het verloren schaap kende. Maar het overtuigde hem niet. Hij herhaalde alleen wat hij eerder zei, dat hij zich afvroeg of de overheid zich echt druk moest maken over zo’n kleine groep jeugd. Een paar maanden laten verloor zijn zoon bij een ongeluk één van zijn ogen. Nu is deze onderwijs-bestuurder één van de voorvechters van ‘special needs education’ voor gehandicapte kinderen”.

  image
  Beeld van de strategisch planningsdagen voor de onderwijs-afdeling. Uiterst links Mr. Mwale. In het midden zit Mr. Tauzi.

Aan het woord is Mr. Joel Mwale, één van de medewerkers van de onderwijs-afdeling van onze kerk. Hij is samen met zijn collega Mr. Tauzi verantwoordelijk voor het het beleid voor onderwijs voor kinderen met een handicap. De kerk heeft 5 scholen voor speciaal basisonderwijs voor (bijna) dove en (bijna) blinde kinderen. Het plan is echter om ook op de meer dan 500 gewone basisscholen van de kerk meer aandacht te gaan besteden aan kinderen met een handicap. ‘Inclusive education’ heet dat. Zodat ze niet naar een speciale school hoeven, maar gewoon met hun leeftijdsgenoten uit de buurt naar school kunnen.

Mr. Mwale en Mr. Tauzi kunnen daar zeer gepassioneerd over vertellen. Ook schrijnende verhalen. Over ouders die hun dove kind maar altijd binnenshuis houden. Omdat ze denken dat het ‘stom’ is. Of behekst. Of omdat ze schamen voor de mensen in de buurt. Wat voor leven hebben die kinderen? Geen… Dat is hun motivatie om zonder ophouden na hun pensionering door te werken om een einde te maken aan deze misvattingen. En er voor te zorgen dat deze kinderen volwaardig onderwijs ontvangen

Maar tijdens hun campagnes komen ze ook in contact met overheidsbestuurders die minder begripsvol zijn. Het klopt wat die onderwijsbestuurder zei: volgens de officiële cijfers zijn er ongeveer 70.000 kinderen met een handicap, een fractie van het totaal aantal van 3.6 miljoen kinderen in het basisonderwijs. En de problemen in het basisonderwijs zijn gigantisch: maar 20 van de 100 kinderen maakt de basisschool af. Moeten we ons dan ook nog druk maken over die paar blinde en dove kinderen? Kom nou: laten we nu eerst maar eens ons geld inzetten op verbetering van het onderwijs voor gewone kinderen.

Als je Mr. Mwale en Mr. Tauzi boos wilt krijgen, moet je dát zeggen. En ik denk dat ze daarin de Here Jezus aan hun kant zouden hebben gehad. Vertelde Hij niet het verhaal van het verloren schaap? Dat ene schaap waarvoor de herder alle andere 99 achterliet om het te zoeken? Zo is het in het Koninkrijk van God!

Tijdens de strategische planningsdagen van de onderwijs-afdeling die ik deze week leidde, zetten we met zo’n 30-35 deelnemers opnieuw de lijnen uit voor de beleid van de kerk in de onderwijs-sector. Speciaal onderwijs was één van de punten. We lieten ons meenemen in de passie van Mr. Mwale en Mr. Tauzi. We lieten ons inspireren door de gelijkenis van het verloren schaap. We gaan vol inzetten op verbetering van de mogelijkheden voor speciaal onderwijs.

Het voorbereiden en leiden van deze 4-daagse workshop betekende voor mij werkweken van 80-100 uur. Maar het was de moeite waard. Het is een voorrecht om te werken met mensen die vol passie zijn om te doen wat ze kunnen om het onderwijs in Malawi te verbeteren. Daar offer ik graag wat nachtrust voor op.

  image
  Groepsportret
  image
  In actie bij het leiden van de workshop.
  image
  Luisteren naar elkaars visie
  image
  En hard werken om plannen te maken om die visie te realiseren.

Geen opmerkingen: