Een nieuwe fase voor ons als gezin. Thomas is vandaag voor het eerst naar school gegaan. We vonden het best spannend hoe het zou gaan. Een paar maanden geleden moest hij er niets van weten en was hij erg afwerend naar andere kinderen toe. In redelijk korte tijd is dat zomaar veranderd en kreeg hij steeds meer zin in school. Wij zien dat echt als een gebedsverhoring.
Gisteravond toen we hem vroegen wat hij ging leren, zei hij zonder er over na te hoeven denken “presentaties”. Als het aan hem ligt kun je daar niet vroeg genoeg mee beginnen. En verder wil hij Pietje Puk leren lezen. Daarna wordt hij overigens timmerman.
Vanmorgen (om half zeven) gingen we hem met ons allen wegbrengen. Heel dapper liep hij in zijn uniform – met vouw in zijn broek – en glimschoenen naar school. Bij het afscheid moest hij even huilen. Vanavond in bed vertelde hij me dat hij zich toen zo ‘zonder’ voelde. Maar verder was het heel goed gegaan. Toen wij hem op kwamen halen zat hij gezellig met de andere kinderen op de mat. Eigenlijk wilde hij nog niet weg. Hij was ook verontwaardigd dat hij morgen niet weer mag. We willen hem om te beginnen maar drie keer per week brengen. En verder was hij ook wel een beetje teleurgesteld dat hij nog niet had leren schrijven.
Thomas’ klasje | |
Pepernoten eten bij ‘tea time’. | |
Een trotse vader met een grote zoon. |
1 opmerking:
Wat een fantastische berichten!
Een reactie posten