Zieke kinderen

Deze week stond in het teken van zieke kinderen. Allereerst had Marije afgelopen weekend hoge koorts. We zouden eigenlijk naar Blantyre afreizen om de bruiloft van Ilse en Arjan Visser bij te wonen (zie www.missiemalawi.nl). Daar hebben we toen van af gezien. Gelukkig bleek het maandag alweer een stuk beter met haar te gaan. Waarschijnlijk waren het alleen haar tandjes. Daar heeft ze er nu twee van. Verder besloot deze wilskrachtige dame deze week ook dat ze kon zitten. Zie onderstaande foto.

	25 november 2008: Marije zit zelf.

Vervolgens ging Anneke aan de slag op de chirurgie-afdeling. Dat bleek een soort Bethesda te zijn: twee keer per week loopt een chirurg door de volle zalen om te bepalen wie er die dag geopereerd zal worden. Ongeveer 10 mensen kunnen per operatiedag worden geholpen, maar ondertussen zegt een andere arts op de polikliniek patiënten toe dat ze morgen direct geopereerd zullen worden. Trouwe lezers van ons weblog weten wat 'morgen' betekent...

Dit systeem leidt tot volle zalen waar mensen dagen of weken liggen te wachten tot ze aan de beurt zijn. Vooral voor kinderen kan dat heel lang duren. Dat leidt tot schrijnende gevallen: Anneke trof een jongentje met een beklemde liesbreuk die de dag ervoor was doorverwezen vanuit Ekwendeni. Er was nog niets mee gedaan en met een beetje pech had het ook nog wel een dag of wat kunnen duren. Anneke bleef de chirurgen eraan herinneren dat ze niet moesten vergeten om bij dat jongentje langs te gaan. Dat heeft hopelijk misschien een beetje geholpen.

Anneke merkt heel sterk dat met name de zieke kinderen haar hart hebben: zij ondervinden het hardst de gevolgen van het feilen en falen van de organisatie van de gezondheidszorg. Dat is één van de moeilijke dingen om mee te leren omgaan: wanneer moet je iets als 'zo gaat dat hier' accepteren en wanneer (en vooral hóe) moet je proberen de dingen een beetje in een andere richting te duwen.

En toen werd Thomas ziek in de nacht van woensdag op donderdag. Buikgriep of voedselvergiftiging dachten we eerst. Maar donderdag in de loop van de dag kreeg hij ook koorts en hebben we hem om malaria laten testen. Volgens de test was het dat niet, maar de arts in Ekwendeni zette hem toch op malaria-behandeling. De test is namelijk niet altijd betrouwbaar en als het toch malaria is moet je er snel bij zijn. Vrijdag werd hij 's ochtends echt behoorlijk ziek. Waarschijnlijk dus toch malaria.

Gelukkig gaat het vandaag weer heel wat beter met hem. Hij is nog wel erg verzwakt en heeft nog koortspieken, maar is vanmiddag wel alweer zo'n anderhalf uur aan het spelen geweest. We hopen en bidden dat hij snel herstelt.

Door zijn ziekte misten we bijna onze tweede Malawiaanse bruiloft. We waren uitgenodigd door mama Ellen: de bruid was een nichtje van haar. Omdat het hier in Ekwendeni was, konden we er echter toch wel bij zijn. Martijn is 's ochtends naar de kerkdienst geweest, Anneke 's middags met Marije naar de receptie. Hieronder nog een paar foto's daarvan.

	Moeder en dochter op weg naar het feest. Marije heeft voor het eerst haar schoentjes aan, Anneke haar nieuwe Afrikaanse feestkleding.
	Het bruidspaar: Jane Hara & Gomezgani Nyangulu.