Ik, Martijn, ben deze weken waarin Anneke fulltime in Mzuzu werkt, thuis met Thomas en Marije. Een goede thuisvader zijn is soms niet eenvoudig. Maar de afgelopen twee weken hebben we wel een goed ritme kunnen ontwikkelen. Thomas en Marije zijn goed gewend aan mama Ellen en Mr. Sulu, de tuinman. Inmiddels lukt het mij zelfs om elke dag twee of drie uren te werken, terwijl Thomas en Marije onder hun hoede zijn (of slapen).
Zo kan ook ik mij langzaamaan inwerken in mijn nieuwe functie. De afgelopen twee weken is daar steeds meer duidelijkheid in gekomen. De komende weken en maanden ga ik mij allereerst bezig houden met het omzetten van het recent ontwikkelde strategische plan van de kerk in praktisch uit te werken brokken. Daarnaast mag ik me buigen over een projectplan voor de website van de kerk en alle onderdelen ervan.
Ondertussen weten ook de verschillende afdelingen van de kerk mij te vinden. Afgelopen vrijdag had ik een gesprek met de directeur van het HIV/AIDS programma. De vraag was of ik hen kon helpen om voor eind januari 2009 een nieuw strategisch plan te ontwikkelen. Ik moet nog in overleg met mijn leidinggevende bepalen of en hoe we daar tijd voor gaan vinden. Maar het is wel erg leuk om te merken dat ik echt kan beginnen.
Zo vallen steeds meer dingen op hun plek. Afgelopen weekend was Arie van der Poel bij ons te gast. Hij is de regiocoördinator van Zuidelijk Afrika voor de GZB, onze uitzendende organisatie. Hij heeft tijdens zijn dagen hier de laatste openstaande punten over allerlei praktische afspraken over onze contracten, etc. kunnen afsluiten. 's Avonds hebben wij hem bijgepraat over onze ervaringen hier en over de plannen voor de komende tijd.
Het enige wat nog steeds op zich laat wachten is onze zeebagage. Ik ben de laatste twee weken aan het rondbellen geweest bij verschillende onderdelen van de logistieke keten (Bongers, onze verhuizer in Nederland, GILS Worldwide, de vervoerder, Stuttaford, onze lokale agent in Malawi), maar niemand schijnt te weten waar de container met onze spullen op dit moment is. Terwijl hij 3 weken geleden al had moeten aankomen (bijna 4 maanden na ophalen in Delft). Iedereen zegt zo snel mogelijk terug te zullen (laten) bellen, maar ik wacht nog steeds op al die telefoontjes... We wachten af.
Tot slot nog wat beelden van de laatste dagen, omdat beelden van mijn werk nogal saai zijn.
2 opmerkingen:
hartelijke groeten uit emmeloord
wat leuk om thomas zo bezig te zien en fijn om jullie te volgen bij jullie werk en leven. sterkte bij alles.
tante gerda,oom pim,
mieke,pim en karen.
leuk die foto's, lekker Martijn dat je een beetje op dreef bent. Ben wel benieuwd hoe het allemaal gaat 'werken' in die context. Jij waarschijnlijk ook. Wat is Marije veranderd trouwens. Leuk om te zien. Groetjes, WH en Ditteke
Een reactie posten