De eerste werkdagen zitten erop. Naast alle indrukwekkende ervaringen genoot ik er ook wel weer erg van om weer aan het werk te zijn. Eén van de leuke aspecten van werken is thuiskomen, waar ik telkens door drie personen met gejuich word ontvangen. Marije wilde alleen nog door mij worden vastgehouden. Voor Martijn was deze week met de kids minstens zo enerverend.
De reis naar Mzuzu, de stad dichtbij, was steeds al een hele ervaring met geleende en gehuurde auto's die niet wilde starten. Verschillende keren ben ik met minibusjes gegaan. Met ongeveer 20 mensen en bepakking scheur je over de weg in een gammel busje. Daar begint het bidden, terwijl het angstzweet je uitbreekt.
Vandaag heb ik mijn eerste keizersnee hier mogen doen. Het ging goed. Maar ik was wel doorweekt van het zweet, bij dertig graden Celsius, drie lagen operatiekleding en grote inspanning. Weer was ik aan het bidden, dat leer je hier wel. Toen ik vanmiddag naar huis ging maakten de nieuwe moeder en haar zoon het goed. Een dankpunt.
2 opmerkingen:
Wat een mooi berichtje Anneke!
Fijn dat je nu eindelijk aan het werk kan, en aan het eind van de dag kan danken.
succes daar.
Wp en Ellis
Lieve Anneke, Martijn en kids,
Wat fijn dat je nu echt aan de slag bent in het ziekenhuis, Anneke. Ik kan me voorstellen dat je dankbaar bent dat het goed gegaan is met je 1e keizersnee daar. Heel veel sterkte toegewenst hoor.
Allen de hartelijke groeten van ons allemaal, oom Cor, tante Plonie & kids
Een reactie posten