maandag 30 maart 2009

Bestolen!

Ik typ even snel een berichtje vanuit een internet-cafe in Mzuzu, omdat allebei onze computers zijn gestolen!

Afgelopen zaterdag op zondagnacht is er bij ons ingebroken, terwijl we gewoon lagen te slapen (met onze slaapkamerdeur open). Het lijkt erop dat de dieven wisten wat ze waar konden vinden, want er is niets overhoop gehaald.

Onze twee laptops en twee camera's zijn weg plus een doos met computerspullen met daarin... de backup-harde schijf. En ook onze ipod en speakerset. Gelukkig hebben ze de autosleutels en de autopapieren niet meegenomen.

De dieven hebben het keukenraam opengekregen en konden zo de deur van het slot doen. We waren zo dom geweest om de sleutel erin te laten zitten (de deur zat wel op slot en op de schuif). En onze watchman had juist die avond geen dienst.

Onze zondagochtend werd in beslag genomen door bezoek aan het politiebureau voor aangifte, bezoek van rechercheurs uit Mzuzu voor het nemen van vingerafdrukken en opnieuw naar het politiebureau voor onze eigen vingerafdrukken.

We balen er heel erg van. Vanwege de herinneringen (foto's en filmpjes) die weg zijn en natuurlijk ook vanwege het gevoel dat er iemand in ons huis is geweest. Het had overigens ook veel erger kunnen zijn, want de politie zei dat ze normaal mensen eerst boeien en dan het huis doorzoeken.

We zijn nu hard bezig met het regelen van alle papieren voor de verzekering en vervangende spullen. Zonder computer kan ik (Martijn) mijn werk niet doen. Het zal ook deze week dus wel weer een rare week worden.

vrijdag 27 maart 2009

Een weekje kwakkelen

Na een week intensief en hard werken, leek deze week wel het tegenovergestelde voor mij (Martijn). Er was veel praktisch regelwerk in en om het huis blijven liggen. Ik ben begonnen om daar meer eens een zwengel aan te geven. Daardoor bleef het uitwerken van allerlei zaken voor mijn werk een beetje liggen. Ondertussen kregen Thomas en Marije de heftige verkoudheid die veel kinderen en volwassenen hier hebben. Als gevolg daarvan hebben we nu alweer een paar gebroken nachten achter de rug.

Inmiddels is het na veel gebel en het laten leeglopen van onze bankrekening (voor het betalen van 115% invoerbelasting) gelukt om de auto ingeklaard en bezorgd te krijgen. Vanmiddag om 16.00 uur stonden de mensen van de clearing agents voor de deur met onze tweedehands Toyota. Anneke was nog aan het werk. Marije werd net wakker en Thomas wilde vanmiddag niet slapen. Met twee huilende kinderen een auto in ontvangst nemen was geen succes. Gelukkig kon ik Marije voor een halfuur in de armen van onze buurvrouw achterlaten. Kon ik de eerste meters in de auto maken. Het lijkt een prima wagen, alleen niet degene die we besteld hadden: deze blijkt veel meer kilometers op de teller te hebben en ik kan maandag gelijk al naar de garage om de distributieriem te laten vervangen... Ik bedenk me nog wel een paar keer voor ik iemand aanraad om een auto in Japan te bestellen.

Ondertussen lijkt de soap rondom onze zeebagage zich naar een einde te slepen. Na weer een week heen en weer bellen en mailen met Bongers en onze lokale agent in Malawi is er eindelijk een knoop doorgehakt over wie wat gaat betalen. We hebben nu de mondelinge en schriftelijke toezegging dat de bagage maandagmiddag wordt afgeleverd. 8 maanden na verscheping. Tomorrow, tomorrow... We zullen het zien.

Ook dit hoort erbij. Volgende week weer beter hopelijk.

  image
  Marije klimt op alles (en viel deze week met haar oog op een stoelleuning, zie onderstaande foto).
  image image
  Twee verkouden kinderen.
  image
  Moeder en dochter.

zaterdag 21 maart 2009

Weer terug

Het is weer een goed moment om de draad van de weblog weer op te pakken. Martijn is gisteren terug gekomen van een week 'strategic planning' met de HIV/AIDS afdeling van de kerk. Met 30 mensen hebben ze nagedacht over de plannen voor de komende vijf jaar. Voor Martijn was het een hele uitdaging om aan dit proces leiding te geven. Het was ook weer een nieuwe ervaring. Hij heeft veel tijd gestoken in een gedegen voorbereiding. Hij kijkt terug op een goede week en kreeg op leuke reacties. Hij merkt echt dat dit werk zijn hart heeft en geniet er erg van. Tussen de bedrijven door had hij leuke gesprekken. Zo vroeg iemand: "Wat is je visie voor Nederland voor over 20 jaar?". Een vraag om over na te denken.

Het weekend voorafgaand aan deze 'strategic planning'  hebben we als gezin, samen met Ilse en Arjan Visser, doorgebracht aan het meer. Het was erg ontspannen en gezellig. Heerlijk om te zien hoe Thomas en Marije genoten van het zand en het water.  

Anneke is bezig met haar laatste weken op de verloskunde-afdeling. De artsen en clinical officers rouleren elke 3 maanden naar een andere afdeling. Anneke gaat vanaf april op de vrouwen-afdeling werken.

We zijn blij dat we steeds meer mensen leren kennen. Vanmiddag waren een paar vrouwen uit de gemeente op bezoek. Dat was erg gezellig. Je merkt dat je - ondanks de cultuurverschillen - ook wel weer heel veel deelt. Bijvoorbeeld als het gaat over kinderen.

We sluiten af met een behoorlijke fotoserie, een selectie van de afgelopen weken.

  image
  Thomas in volle concentratie aan het knutselen.
  image
  Marije en Thomas kunnen soms leuk samen spelen. Ze zitten elkaar echter ook vaak in de haren.
  image image
  We wandelen nog regelmatig door de omgeving. Marije tegenwoordig in de rugdrager. Thomas nog vaak op de schouder, als zijn "benen het niet meer doen..."
  image
  Begin maart vond onze tuinman een slang in onze tuin. Hij had hem al doodgemept en weggooid voor ik hem had kunnen fotograferen. Even later vond hij er nog een en na een paar klappen kon ik deze op de foto zetten. Hij was ongeveer 70-80 cm lang, maar gelukkig niet giftig.
  image
  5 maart was het Thomas doopdag. We hebben op zijn niveau opnieuw uitgelegd wat de doop betekent.
  image
  Diezelfde dag leidde Martijn een workshop met de ziekenhuizen van de kerk.
  image
  Afgelopen weekend waren we lekker samen aan het meer.
  image
  We genoten van Thomas en Marije.
  image
  Marije klimt tegenwoordig op alles waar ze op kan komen.
   image
  De ochtenden waren vaak druilerig...
  image
  ...maar dat weerhield ons er niet van om het water in te gaan.
  image
  Na ons weekend ging Martijn met de HIV/AIDS afdeling aan de slag. Hier een beeld van een groepsdiscussie.