Toegroeien naar ons vertrek naar Malawi

Het is een intensieve week geweest, maar we kijken er met dankbaarheid op terug. Het was steeds prachtig zonnig weer en wat was het heerlijk om zo'n laatste 'normale' week als gezin in Delft te hebben. Gelukkig konden we temidden van alle regeldingen zoals machtigingen voor bankzaken, een interview bij de Delftse Post en inkopen doen, ook momenten kunnen vinden om nog een keer naar de stad te lopen en een laatste keer naar de bibliotheek te gaan. En we hebben zelfs Marije voor het eerst in haar leven nog het strand laten zien. Voor Thomas zijn dit mogelijk herinneringen die hij vast zal houden.

	Delft vanaf ons balkon. We genieten er nog even met volle teugen van.

Gisteren hebben we afscheid genomen van de peuterspeelzaal van Thomas, waar hij het heel goed heeft gehad. En ook namen we afscheid van Tirza Schipper, onze docente Chitumbuka. In een jaar heeft ze ons veel bijgebracht en hopelijk is het een goede basis waar we mee verder kunnen gaan. Hoewel we van te voren opzagen tegen afscheid nemen, merken we dat het ons ook bewust maakt van hoe waardevol mensen of plaatsen voor ons zijn geweest.

	Afscheid van Thomas' leidsters bij 't Zonnetje

Tegelijkertijd merken we ook dat we steeds meer echt zin krijgen om naar Malawi te gaan. We kregen goede berichten uit Malawi dat er echt een huis voor ons is. Ook ontvingen we al een eerste uitnodiging voor een maaltijd in Ekwendeni. We gaan daar ook weer een thuis krijgen en mensen ontmoeten. Dat is goed om te beseffen wanneer we hier voornamelijk bezig zijn om ons 'thuis' af te breken en afscheid te nemen van onze vrienden en familie.

Thomas en Marije waren steeds erg vrolijk. Echt een gebedsverhoring. Thomas praat veel over Malawi en dat 'Nederland' (ons huis in Delft) straks klaar is en dat Joris dan in 'Nederland' gaat wonen. Elke dag plakt hij een stickertje en ziet zo de dag met het vliegtuig en de dag van zijn verjaardag dichterbij komen.

	Een afscheidsmoment voor Thomas en Marije van hun vriendjes in Delft